Het kabinet Rutte is gevallen. De verkiezingen staan voor de deur. Overal, van televisieredacties tot event-organisatoren, wordt er nagedacht over de vormgeving van de verkiezingsdebatten. Prima. Mijn oproep: denk twee tellen langer na. Hebben we deze traditionele debatten, met hun scherpe retoriek en het onvermijdelijke uitroepen van een winnaar door ‘experts’, echt nodig?
Wat levert het ons, de kijkers, daadwerkelijk op? Het is tijd om de manier waarop we onze politieke discussies voeren te heroverwegen. Ik wil een lans breken voor een nieuwe benadering: verkiezingsgesprekken. Drie stoelen. Twee politici. Een presentator. Eén onderwerp. Geen winnaars, geen verliezers, alleen een open, eerlijk gesprek over de kwesties die er echt toe doen. Waarom zou dat een goed idee zijn?
1. Bevordering van dialoog boven debat: In een gesprek is het doel om te luisteren, te begrijpen en te leren, terwijl in een debat het doel vaak is om te winnen. Door verkiezingsdebatten te veranderen in verkiezingsgesprekken, kunnen we een cultuur van begrip en empathie bevorderen boven een cultuur van winnen en verliezen.
2. Diepere discussie over kwesties: In een debat kunnen kandidaten oppervlakkige antwoorden geven om punten te scoren. Kijk maar naar alle voorgaande verkiezingsdebatten. Wat weten we nog? Vaak een oneliner: “U draait en bent niet eerlijk”, “U kijkt zo lief”. Wat hebben we daar uiteindelijk aan? In een gesprek hebben kandidaten meer kans om dieper in te gaan op complexe kwesties, wat kiezers een beter inzicht kan geven in hun standpunten.
3. Minder polarisatie: Debatten kunnen polariserend zijn en leiden tot een ‘wij tegen zij’-mentaliteit. Precies wat we niet nodig hebben. En de kiezer heeft ook haarfijn door dat na deze ‘felle’ debatten, opeens er weer samengewerkt moet worden. Gesprekken kunnen helpen om deze polarisatie te verminderen door kandidaten aan te moedigen om naar elkaar te luisteren. Geen hijgerige sfeer, maar gewoon verdieping.
4. Betere beoordeling van kandidaten: In een gesprek kunnen kiezers een beter idee krijgen van de persoonlijkheid, het karakter en de leiderschapsstijl van een kandidaat, wat hen kan helpen om een beter geïnformeerde keuze te maken.
5. Meer betrokkenheid van kiezers: Gesprekken kunnen interactiever zijn dan debatten, met meer mogelijkheden voor kiezers om vragen te stellen en deel te nemen aan de discussie. Dit kan leiden tot een grotere betrokkenheid en interesse in het verkiezingsproces.
Zal dit idee aanslaan? Dat is nog maar de vraag. De vorige keer was het vooral Nieuwsuur dat uitblonk in het leveren van kwaliteit, terwijl de rest jammerlijk verviel in kinderachtig gekibbel. Maar stel je eens voor: een avond lang diepgaande gesprekken, ieder half uur een nieuw thema. Een doorlopende dialoog die de hele avond duurt, een beetje zoals Giro 555, maar dan met politici in plaats van beroemdheden. Een avond waarin we niet zoeken naar winnaars of verliezers, maar naar inzicht, begrip en oplossingen. Dat is een soort politiek die ik graag zou willen zien. En wie weet, misschien u ook wel.
Goed idee!