Ik heb ooit de stoppen van mijn ouderlijk huis laten doorslaan met een experiment. Uit het cassettedeck sloopte ik het 12-volt aandrijfmotortje. Hypothese: als je daar nou 220 volt op aansluit, gaat ie dan ook 20x harder draaien? Uitkomst: een grote klap en een donker huis.
In elke sector die technisch personeel nodig heeft, hoor ik hetzelfde verhaal: we hebben straks een schreeuwend tekort aan technisch personeel. Of je nou met de FMW-CWM, Uneto-VNI of de mensen in de offshore industrie praat, de boodschap is telkens: “help, we komen straks mensen tekort”.
En dus zijn er plannen voor televisieseries over werken in de techniek. Ik zou een enorme voorstander zijn van de terugkomst van KIJK tv. Ik smulde destijds van de besnorde Wubbo Ockels, die uitlegde hoe laser werkte, wat je met glasvezelkabels kon doen, of hoe je de grootste steekvlammen kon maken (met een plantenspuit!). Allemaal prachtig. Maar het is te weinig…
Op TV laten zien dat techniek heel leuk kan zijn, prima. Maar je moet het ervaren! En dat is het probleem van tegenwoordig. Jongeren die nu leven, hebben geen spullen meer die –als ze kapot gaan– uit elkaar gesloopt kunnen worden. Die je met een gewone schroevendraaier uit elkaar kunt halen. Waarmee je naar hartelust kunt experimenteren.
Een paar voorbeelden uit mijn jeugd: Voorbeeld 1: een brommer. Die was vaker kapot dan dat ie reed. De uitlaat viel er telkens af (bij voorkeur ’s nachts). Dus heb ik uren en uren gesleuteld. Motor uit elkaar en weer in elkaar. Toch een handjevol ringetjes over, weer uit elkaar, etc etc. Tegenwoordig zijn die brommers zo goed: ze gaan bijna niet meer kapot! En als het zo is, heb je zulk specialistisch gereedschap nodig, dat je ‘m wel moet wegbrengen!
Voorbeeld 2. De vuilnis. In mijn tijd werd dat nog in grote hopen langs de weg gezet. Onderweg van school naar huis, haalde ik er altijd wel wat oude apparaten uit die we konden slopen of mee experimenteren. Zo probeerden wij TV’s te laten imploderen (bijna onmogelijk met een baksteen), verbonden verwarmingselementen uit koffiezetapparaten met elkaar (wordt heet) en bouwden karren van oude kinderwagens. Maar nu? Geen vuilnis meer voor handen. Die wordt tegenwoordig in grijze bakken opgehaald, of gestort in ondergrondse containers. Waar moet je nu heen als je grondstoffen nodig hebt voor gevaarlijke experimenten?
Voorbeeld 3. Elektronica. Zoals al eerder gezegd. Ik had een voorliefde voor oude radio’s. Die kon je nog makkelijk uit elkaar halen. Het fijne was, ze waren aan de binnenkant nogal ruim opgezet. Dus je kon overal goed bij. Casettebandjes die meteen starten? Geen probleem, even openschroeven en het eerste aanloopje eruit knippen. En nu? Wie haalt nog een Iphone uit elkaar als ie het niet meer doet? Gewoon naar de winkel en een nieuwe kopen!
Moraal van dit verhaal? Wil je kinderen echt interesseren in techniek, dan moet je ze ook thuis bloot stellen aan experimenteermateriaal. Je kunt nog zoveel op TV uitzenden, maar de eerste keer 220 volt door je lijf onthoudt je toch beter. Dus: maak het opvoeren van brommers legaal, zet je oude apparaten gewoon voor de stortcontainer neer en wordt als ouder niet meteen boos als de stoppen weer eens doorspringen.
Helemaal eens Rens! Daarom is er in Eindhoven De Ontdekfabriek. http://www.deontdekfabriek.nl Kinderen kunnen daar o.a. oude apparaten uit elkaar slopen en er nieuwe dingen van maken. Je wilt niet weten hoe trots ze naar buiten gaan met hun zelfgemaakte creaties. En inderdaad, het demonteren is minstens net zo leuk als het bouwen!
Cool!!
Dank voor je reactie!
Mn vader ‘zat indertijd zonder wekker toen ik vier was. Ik had ‘gedemonteerd, Mooie tolletjes in zo’n wekker. Nu ben ik 72. Ruim twintig jaar in zeer technische bedrijven gewerkt, vanaf de werkvloer. Hoofd van een bedrijfsschool geweest en directeur van een HBO opleiding toen dat nog HBO was. 3 kinderen als ingenieurs op de arbeidsmarkt geholpen.
En toen zien gebeuren dat je alleen verdere loopbaan kon maken als manager!
Het “loopbaanvermogen” van de voorgaande én de huidige generatie kinderen is ziekelijk verstoord door de verschuiving naar “indirect” en niet (direct) waarde toevoegend werk. Tekort aan technici mensen? Waar is de moderne variant van de bedrijfsschool? Waar is de toploopbaan en topbetaling van onze toptechnici? Regel dat nu eerst, dan heeft belangstelling wekken voor techniek opnieuw zin voor kinderen. Nu zie ik teleurgestelde ingenieurs tussen de 28 en 55! En ongelukkige managers die ooit bekwame ingenieurs waren en nu hun passie kwijt zijn.